Սոսին և բարդին հանդիպեցին։
-Ես տարեց ծառ եմ երեք հազար տարեկան, տեղ տուր հանգստանամ, շունչս կտրվում է, մոտ է վախճանս․
Բարդին իջեցրեց հայացքը, տեսնելու, թե ով է համարձակվել այդպես խոսել իր հետ․
-Ես չեմ կարող, եթե տեղս փոխեցի չեմ տեսնի հեռվի այն գեղեցիկ սարերը, գնա ուրիշ տեղ։
Սոսին լսելով բարդուց այսպիսի անհարգալից խոսքեր իր հասցեին, բարկացավ․
-Ինչպե՞ս ես խոսում քեզանից մեծ ծառի հետ, քեզ պետք է վաղուց հատեին, որ իմանայիր, թե ինչ է ցավը, իմացիր սահմաններդ։
Սոսին սա լսելով կամաց կամաց հանդարտվեց և նրա տերևները թոռոմեցին։