The preparation for the New Year celebration usually starts at mid-November in Armenia. Families get together to discuss what they are going to cook for the wealthy New Year celebration table. Everything is discussed in micro details. The table should be filled with all kinds of to please the guests of any taste.

Anyway, there are some “must have” dishes that embellish the laid table. In the center of attention is a huge leg of pork, then comes Armenian dolma, pasuts dolma (the vegetarian version of beef dolma, made of all sorts of seeds and grains), turkey, chicken, fish, pancake rolled with spicy meat called blinchik, all kinds of salads, kufta and ishli kufta, a few hundred liters of natural juices and mineral waters, plus the dignity of all Armenian men cognac, vodka, wine, champagne and so on and so forth. The New Year starts at midnight of the 31st of December. 

After celebrating and wishing happy New Year to each other Armenians start to visit their neighbors, relatives and friends. They start with the most honorable once (their parents or godfather and godmother) and then following week they go on visiting their relatives and friends.

Christmas

The Armenian Apostolic Church celebrates Christmas on January 6th. On this day it also celebrates the Epiphany (which means the revelation that Jesus was God’s son). Epiphany is now mainly the time Churches remember the Visit of the of Wise Men to Jesus; but some Churches, like the Armenian Apostolic Church, also celebrate the Baptism of Jesus (when he started his adult ministry) on Epiphany.

People bring Christmas fire from churches to their homes, believing it will bless their families and bring success. To celebrate Christmas women usually cook rice with raisins, fish, ghapama(traditional Armenian dish made of pumpkin) and gata with a coin in it. People say that the one who finds the coin in his piece of gata is going to be the luckiest during the year.

Some Armenians fast (don’t eat certain foods) in the week before Christmas. The Christmas Eve meal is called khetum.

Մարդիկ եկեղեցիներից Սուրբ Ծննդյան կրակ են բերում իրենց տները՝ հավատալով, որ դա կօրհնի իրենց ընտանիքները և հաջողություն կբերի: Սուրբ Ծնունդը նշելու համար կանայք սովորաբար բրինձ են պատրաստում չամիչով, ձուկով, ղափամա (դդմից պատրաստված հայկական ավանդական ուտեստ) և գաթա՝ մետաղադրամով։ Մարդիկ ասում են, որ նա, ով կգտնի մետաղադրամը իր կտոր գաթայի մեջ, տարվա ընթացքում ամենահաջողակն է լինելու։

Ամանորյա տոնակատարության նախապատրաստությունը Հայաստանում սովորաբար սկսվում է նոյեմբերի կեսերից։ Ընտանիքները հավաքվում են՝ քննարկելու, թե ինչ են պատրաստվում պատրաստել ամանորյա հարուստ տոնական սեղանի համար: Ամեն ինչ քննարկված է միկրո մանրամասներով։ Սեղանը պետք է լցված լինի բոլոր տեսակի համեղ ուտելիքներով՝ ցանկացած ճաշակի հյուրերին գոհացնելու համար։

Ինչևէ, կան մի քանի «պարտադիր» ուտեստներ, որոնք զարդարում են դրված սեղանը։ Ուշադրության կենտրոնում խոզի մի հսկայական բուդ է, հետո՝ հայկական տոլման, պասուց տոլման (տավարի տոլմայի բուսակերական տարբերակը՝ պատրաստված բոլոր տեսակի սերմերից և հատիկներից), հնդկահավը, հավը, ձուկը, կծու մսով գրտնակված բլինչիկ կոչվող նրբաբլիթը, ամեն տեսակ աղցաններ, քյուֆթա ու իշլի քյուֆթա, մի քանի հարյուր լիտր բնական հյութեր ու հանքային ջրեր, գումարած բոլոր հայ տղամարդկանց արժանապատվությունը՝ կոնյակ, օղի, գինի, շամպայն և այլն։ Նոր տարին սկսվում է դեկտեմբերի 31-ի կեսգիշերին։

Սուրբ Ծնունդ

Տոնելուց և միմյանց Ամանոր մաղթելուց հետո հայերը սկսում են այցելել իրենց հարևաններին, հարազատներին և ընկերներին: Նրանք սկսում են ամենապատվավորից (նրանց ծնողներից կամ քավորից ու կնքամորից), իսկ հաջորդ շաբաթ այցելում են իրենց հարազատներին ու ընկերներին։

Հայ Առաքելական եկեղեցին հունվարի 6-ին նշում է Սուրբ Ծնունդը։ Այս օրը տոնում է նաև Աստվածահայտնությունը (որը նշանակում է հայտնություն, որ Հիսուսը Աստծո որդին է): Աստվածահայտնությունն այժմ հիմնականում այն ​​ժամանակն է, երբ եկեղեցիները հիշում են Իմաստունների այցը Հիսուսին. բայց որոշ եկեղեցիներ, ինչպես Հայ Առաքելական Եկեղեցին, նույնպես նշում են Հիսուսի Մկրտությունը (երբ նա սկսեց իր չափահաս ծառայությունը) Աստվածահայտնության օրը:

Որոշ հայեր Սուրբ Ծննդին նախորդող մեկ շաբաթում ծոմ են պահում (որոշ ուտելիքներ չեն ուտում): Սուրբ Ծննդյան ճաշը կոչվում է խեթում

Interesting traditions

If Christmas is a family holiday that is usually celebrated at home with relatives, then with the New Year things are different. Those who are older go to visit or host friends, while young people prefer to have fun on the street or in nightclubs, since the atmosphere is conducive — on the first night of the year it is customary to leave the house, wish passersby happiness, dress up in funny costumes. In Paris, on the Champs Elysees, a whole parade is held with the participation of dancers, artists, acrobats. Music sounds everywhere, car horns, joyful exclamations — the tradition of making noise to scare away evil spirits is still alive. Until 2000, fireworks were launched over the Eiffel Tower, but then they abandoned this idea for security reasons, but they quickly came up with an alternative — a light and music show at the Arc de Triomphe.

Հունվարի առաջինը ոչ աշխատանքային օր է։ Ի տարբերություն Սուրբ Ծննդի, ֆրանսիացիները Նոր տարին ավելի հաճախ են նշում ընկերների, քան ընտանիքի հետ։ Ամանորյա նվերները սովորաբար ներկայացնում են գումարներ, որոնք, մասնավորապես, սովորաբար տրվում են որպես պարգև որոշակի մասնագիտությունների ներկայացուցիչների։ Ֆրանսիայում Ամանորն ու Սուրբ Ծնունդը, թերեւս, ամենավառ ու ուրախ տոներն են երկրում, որոնք շատ են սիրում տեղացիները: Սուրբ Ծնունդը հոգին ջերմացնելու առաջին հնարավորությունն է, քանի որ այս տոնն ավելի շատ կենտրոնացած է քրիստոնեական ավանդույթի, ընտանիքի, տոնական խնջույքի և նվերների շուրջ: Ֆրանսիայի յուրաքանչյուր շրջան ունի իր ավանդական Սուրբ Ծննդյան ճաշացանկը: Որպես կանոն, այն ներառում է ապխտած սաղմոն, ոստրե, թեփ հաց (բադի կամ սագի լյարդի պաշտետ), սագի կամ հնդկահավի լցոնված շագանակով, կանաչ ոլոռ՝ եփած սխտորով և կարագով, և տապակած կարտոֆիլ։ Ամանորի գիշերը ավանդույթները մի փոքր տարբերվում են. Ֆրանսիացիներն այն նշում են հունվարի 1-ին՝ ըստ Գրիգորյան օրացույցի։ Ֆրանսիայում Ամանորի գիշերը կոչվում է La Saint-Sylvestre (La Saint-Sylvestre): Ամանորի գիշերը հազվադեպ են նշում նույն տեղում և նույն մարդկանց հետ, ինչպես Սուրբ Ծնունդը: Նրանց ընդհանուրը առատությունն է: Սննդի առատություն՝ տարբեր համեղ ուտեստներով և առատ ալկոհոլային խմիչքներով, հատկապես՝ շամպայնով։ Ֆրանսիացիները ամբողջ ընտանիքով կամ ընկերների ընկերակցությամբ հավաքվում են տոնական սեղանի շուրջ՝ հանդիսավոր մթնոլորտում նշելու այս առանձնահատուկ օրը։ Երկրում տոնակատարությունները սկսվում են Ամանորի գիշերը և շարունակվում մինչև հունվարի 6-ը: Այս պահին բոլոր քաղաքներում տիրում է արտասովոր տոնական մթնոլորտ, տեղի են ունենում երգ ու պարով ժողովրդական տոնախմբություններ, իսկ փողոցները փայլում են լուսավորությամբ։

Let’s go to Swan Lake through Northern Avenue. This is Northern Avenue. It is very wide, isn’t it? Almost all the buildings in this avenue are half empty because the apartments here are very expensive. -Գնանք կարապի լիճ Հյուսիսային պողոտայով։ Սա Հյուսիսային պողոտան է։ Այն շատ լայն է, այդպես չէ՞։ Այս պողոտայի գրեթե բոլոր շենքերը կիսադատարկ են, քանի որ այստեղի բնակարանները շատ թանկ են։

There are firm (brand) shops on both sides of the avenue. Tourists like walking along this avenue. Now we are approaching Swan Lake. Swan Lake is very much like Lake Sevan with its shape. Swans bathe in this lake in summer, and in winter an artificial skating rink opens here. - Պողոտայի երկու կողմերում բրենդային խանութներ են։ Զբոսաշրջիկները սիրում են քայլել այս պողոտայում։ Հիմա մոտիկանում ենք Կարապի լիճ։ Կարապի լիճը շատ նման է իր ձևով Սևանա լճին։ Կարապները լողանում են այս լճում ամռանը, իսկ ձմռանը այստեղ արհեստական սահադաշտ է բացվում։

To the left of Swan Lake is the Opera House with its Freedom Square. This is the heart of Yerevan. The Opera House was designed by Alexander Tamanyan in the 1930-s. According to Tamanyan’s initial design, the Opera House was to have two halls: a summer out-door hall, and a winter hall. — կարապի լճից ձախ կողմում Օպերան է ՝ իր Ազատության Հրապարակով։ ԱյնԵրևանի սիրտն է։ Օպերան նախագծվել է Ալեքսանդր Թամանայանի կողմից 1930 թվականին։ Թամանյանի նախնական նախագծով Օպերային թատրոնը պետք է ունենար երկու դահլիճ ՝ ամառային բացօթյա և ձմեռային դահլիճ։

Later, instead of the summer hall, a big hall of Philharmonie was built and it was named after Aram Khachatryan. The Big Concert Hall after Aram Khachatryan has 1400 seats, and the Opera and Ballet Hall has 1200 seats. In 1937 the design of the Opera House got a gold medal at the World Exhibition of Art in Paris. Like Armenian churches and monasteries, the wall ornaments of the Opera House are bunches of flowers and pomegranates. In front of the Opera House, you can see the monuments to Hovhannes Tumanyan and Alexander Spendiaryan. Alexander Spendiaryan is a great Armenian composer who created the first Armenian opera “Almast” the libretto of which was written on the bases of Tumanyan’s poem ”The Seige of the Tmbouk Castle”. — Հետագայում ամառային դահլիճի փոխարեն կառուցվեց Ֆիլհարմոնիայի մեծ դահլիճը և այն կոչվեց Արամ Խաչատրյանի անունով։ Արամ Խաչատրյանի անվան մեծ համերգասրահն ունի 1400 նստատեղ, իսկ Օպերայի և բալետի դահլիճը՝ 1200 նստատեղ։ 1937 թվականին Օպերային թատրոնի դիզայնը ոսկե մեդալ է ստացել Փարիզի արվեստի համաշխարհային ցուցահանդեսում։ Ինչպես հայկական եկեղեցիներն ու վանքերը, Օպերայի պատի զարդանախշերը ծաղիկների ու նռան փնջեր են։ Օպերայի դիմաց կարող եք տեսնել Հովհաննես Թումանյանի և Ալեքսանդր Սպենդիարյանի հուշարձանները։ Ալեքսանդր Սպենդիարյանը հայ մեծ կոմպոզիտոր է, ով ստեղծել է հայկական առաջին «Ալմաստ» օպերան, որի լիբրետոն գրվել է Թումանյանի «Թմբկաբերդի առումը» պոեմի հիման վրա։

Freedom Square is in front of the Opera House. — Ազատության Հրապարակը Օպերայի թատրոնի դիմաց է:

-Why is this square called “Freedom Square”? — Ինչու՞ է հրապարակը անվանվել «Ազատության Հրապարակ»:

All the anti-government and democratic rallies have been organized here. The Northern side of the Opera House is the entrance to the Big Concert Hall after Aram Khachatryan. There is a monument to him here. -Այստեղ կազմակերպվել են բոլոր հակակառավարական ու ժողովրդավարական հանրահավաքները։ Օպերայի հյուսիսային կողմը Արամ Խաչատրյանի անվան մեծ համերգասրահի մուտքն է։ Այստեղ է նրա հուշարձանը:

The next place of interest which is very close to this place, is Martiros Saryan’s monument. On Saturdays and Sundays, out-door exhibitions and sale of the works by modern artists are held. We only have to cross the Mashtots Avenue. This monument is built of white marble. You can approach these paintings and the artists who are standing beside them. You can ask the prices of these pictures and buy one of them. You can also bargain. — Հաջորդ տեսարժան վայրը, որը շատ մոտ է այս վայրին, Մարտիրոս Սարյանի հուշարձանն է։ Շաբաթ և կիրակի օրերին տեղի են ունենում ժամանակակից նկարիչների աշխատանքների բացօթյա ցուցահանդեսներ և վաճառք։ Մեզ մնում է անցնել Մաշտոցի պողոտան։ Այս հուշարձանը կառուցված է սպիտակ մարմարից։ Դուք կարող եք մոտենալ այս նկարներին և նրանց կողքին կանգնած նկարիչներին։ Կարող եք հարցնել այս նկարների գները և գնել դրանցից մեկը։ Կարող եք նաև սակարկել:

Not far from the monument to Martiros Saryan, you can see a peculiar monument to four men. This monument portrays the heroes of the well-known Armenian film “Men”. Not far from here, the crossing of Sayat Nova and Mashtots Avenues is called The Square of France. In the center of the square, you can see the monument to the famous French painter Jules Bastien-Lepage created by Auguste Rodin. — Մարտիրոս Սարյանի հուշարձանից ոչ հեռու երևում է չորս տղամարդու յուրօրինակ հուշարձան։ Այս հուշարձանը պատկերում է հայկական հայտնի «Տղամարդիկ» ֆիլմի հերոսներին։ Այստեղից ոչ հեռու Սայաթ Նովա և Մաշտոցի պողոտաների խաչմերուկը կոչվում է Ֆրանսիայի հրապարակ։ Հրապարակի կենտրոնում կարելի է տեսնել Օգյուստ Ռոդենի ստեղծած ֆրանսիացի հայտնի նկարիչ Ժյուլ Բաստյեն-Լեպաժի հուշարձանը։

During these months, we have completed individual projects, translations, additional assignments in English․

Individual projects

• Lori fortress, Gndevank
• Corn maze

Translations

• Matenadaran
• The statue to David of Sassoun in Yerevan
• Christmas
• The centre of Yerevan

Additional assignments

• Tour to Shirak region
• Homework
• Homework
• Claude Monet

The sculptor of the statue is Yervand Kochar. The statue was erected in 1959. It is in the square just outside the railway station. During the Soviet times, most of the tourists visited Armenia by train, and the first thing that the tourists were attracted by was the statue of Sassountsi Davit. It is magnificent: a giant horseman with huge muscles, a severe look holding a huge sword in the way one holds a big broom or a scythe. The horseman is Sassountsi Davit, he is an Armenian epic hero who drove Arab invaders out of Armenia. There is a bowl on the rock with water flowing out of it. Yervand Kochar’s idea was to show that Armenians are very patient to an extent but when the patience is full, Armenians can rebel. And the scythe-like sword is also symbolic denoting that Armenians are not killers, they only sweep away the intruders. This is a genius piece of work. Արձանի քանդակագործը Երվանդ Քոչարն է։ Արձանը տեղադրվել է 1959 թվականին։ Այն գտնվում է երկաթուղային կայարանից անմիջապես դուրս գտնվող հրապարակում։ Խորհրդային տարիներին զբոսաշրջիկների մեծ մասը Հայաստան էր այցելում գնացքով, և առաջինը, որ գրավում էր զբոսաշրջիկներին, Սասունցի Դավիթի արձանն էր։ Այն հիասքանչ է… հսկայական մկաններով հսկա ձիավոր, խստաշունչ հայացքը, որը բռնում է հսկայական սուրը այնպես, որ մարդը բռնում է մեծ ավելն կամ դեսինը: Ձիավորը Սասունցի Դավիթն է, հայ էպոսի հերոսը, ով ըստ հայկական էպոսի «Սասունցի կտրիճները» դուրս է մղել արաբ զավթիչներին Հայաստանից։ Ժայռի վրա մի թաս կա, որից ջուր է հոսում։ Երվանդ Քոչարի միտքն էր ցույց տալ, որ հայերը որոշ չափով շատ համբերատար են, բայց երբ համբերության բաժակը լցվում է, հայերը կարող են ըմբոստանալ։ Իսկ դեզանման թուրը նույնպես խորհրդանշական է, որը ցույց է տալիս, որ հայերը մարդասպան չեն, նրանք սրբում են միայն ներխուժողներին: Սա հանճարեղ աշխատանք է։

When foreign guests arrive in Yerevan, they are sure to be taken to the Matenadaran which is one of the most interesting sights in our city. Today we are visiting the Matenadaran. The official name of the Matenadaran is the Mesrop Mashtots Institute of Ancient Manuscripts. In fact, it is one of the largest repositories of ancient manuscripts in the world. 23000 manuscripts and more than 300000 archive documents are kept in this research institute. Many scholars from Iran, Turkey, and Arabic countries come here to study the history of their own countries. Երբ արտասահմանյան հյուրերը հասնում են Երևան, նրանք վստահ են, որ գնալու են Մատենադարան, որը մեր քաղաքի ամենահետաքրքիր վայրերից մեկն է: Այսօր մենք այցելում ենք Մատենադարան: Մատենադարանի պաշտոնական անունն է Մեսրոպ Մաշտոցի հնագույն ձեռագրերի ինստիտուտ: Փաստացի, այն հնագույն ձեռագրերի ամենամեծ պահոցն է աշխարհում: 23.000 ձեռագրեր և ավելի քան 300.000 արխիվային փաստաթղթեր պահվում են այս հետազոտական ինստիտուտում: Շատ գիտնականներ Իրանից, Թուրքիայից և Արաբական երկրներից գալիս են այստեղ իրենց երկրի պատմությունը սովորելու համար:

The Matenadaran building has a unique architectural design. It stands at the head of Mashtots Avenue. There are monuments to Armenian ancient scientists and scholars in front of the building. Mesrop Mashtots’ monument is in the center. He is the creator of the Armenian alphabet. There we can also see the monuments to Movses Khorenatsi, Frik, Mkhitar Gosh, Grigor Tatevatsi, Anania Shirakatsi, and Toros Roslin. Մատենադարանի շենքն ունի եզակի ճարտարապետական ​​դիզայն։ Այն գտնվում է Մաշտոցի պողոտայի գլխավերևում: Շենքի դիմաց կան հին հայ գիտնականների հուշարձաններ, Մեսրոպ Մաշտոցի հուշարձանը կենտրոնում է: Նա հայկական այբուբենի ստեղծողն է: Այնտեղ մենք կարող ենք տեսնել նաև Մովսես Խորենացու, Ֆրիկի, Մխիթար Գոշի, Գրիգոր Տաթևացու, Անանիա Շիրակացու և Թորոս Ռոսլինի հուշարձանները:

The word Christmas comes from the Old English term Cristes maesse, meaning “Christ’s mass.”-Սուրբ ծնունդը բառը գալիս է հին անգլերենից Cristes maesse, նշանակում է Քրիստոսի պատարագ։

This was the name for the festival service of worship held on December 25 (January 7 in many Eastern Orthodox or Eastern Rite churches) to commemorate the birth of Jesus. — Այսպես էին անվանում պաշտամունքի փառատոնը դեկտեմբերի 25-ին (հունվարի 7-ին արևելյան ուղղափառ կամ արևելյան ծեսերի շատ եկեղեցիներում), որը նվիրված էր Հիսուսի ծննդյանը։

Although it is accepted that Jesus was born in the small town of Bethlehem a few miles south of Jerusalem, there is no certain information on the date of his birth, not even of the year.- Թեև ընդունված է ասել որ Հիսուսը ծնվել է Երուսաղեմից մի քանի մղոն հարավ գտնվող Բեթղեհեմ փոքրիկ քաղաքում, սակայն նրա ծննդյան ամսաթվի և նույնիսկ տարվա մասին որոշակի տեղեկություն չկա։

One reason for this uncertainty is that the stories of his birth, recorded in the gospels of Matthew and Luke, were written several decades after the event, and those who wrote about it gave no specific dates.-Այս անորոշության պատճառներից մեկն այն է, որ նրա ծննդյան պատմությունները, որոնք արձանագրված են Մատթեոսի և Ղուկասի ավետարաններում, գրվել են դեպքից մի քանի տասնամյակ անց, և նրանք, ովքեր գրել են դրա մասին, կոնկրետ ժամկետներ չեն նշել:

For several centuries the Christian church itself paid little attention to the celebration of Jesus’ birth. The major Christian festival was Easter, the day of his Resurrection. This was understood as his true “birthday” because it was the day of his birth in heaven. Only gradually, as the church developed a calendar to commemorate the major events of the life of Jesus, did it celebrate his birth.- Մի քանի դար շարունակ քրիստոնեական եկեղեցին քիչ ուշադրություն է դարձրել Հիսուսի ծննդյան տոնակատարությանը։ Քրիստոնեական գլխավոր տոնը Զատիկն էր՝ նրա Հարության օրը։ Սա հասկացվում էր որպես նրա իսկական «ծննդյան օր», քանի որ դա նրա ծննդյան օրն էր երկնքում։ Միայն աստիճանաբար, երբ եկեղեցին մշակեց Հիսուսի կյանքի հիմնական իրադարձությունների հիշատակման օրացույցը, այն տոնեց նրա ծնունդը:

The earliest celebrations of the birth of Jesus were often associated with the date of his baptism or his Crucifixion. Some early Christians believed that his death occurred on March 25 and was the same day as his conception. As a result, his birth nine months later would have been December 25. Another early practice involved celebration of his birthday on the date of his baptism, January 6. The day was named Epiphany, meaning “appearance,” the day of Jesus’ manifestation. The Western church, based in Rome, chose December 25. The earliest reference to this date is from the year 221, though it was not then an important date in the calendar. Christmas was celebrated on December 25 in Rome as early as ad 336 according to an ancient Roman almanac.- Հիսուսի ծննդյան ամենավաղ տոնակատարությունները հաճախ կապված էին նրա մկրտության կամ Խաչելության ամսաթվի հետ: Որոշ վաղ քրիստոնյաներ կարծում էին, որ նրա մահը տեղի է ունեցել մարտի 25-ին և եղել է նրա հղիության նույն օրը: Արդյունքում, նրա ծնունդը ինը ամիս անց կլիներ դեկտեմբերի 25-ը: Մեկ այլ վաղ սովորություն ներառում էր նրա ծննդյան օրը նշելը նրա մկրտության օրը՝ հունվարի 6-ին: Օրը կոչվում էր Epiphany, որը նշանակում է «հայտնություն», Հիսուսի դրսևորման օրը: . Արևմտյան եկեղեցին, որը հիմնված է Հռոմում, ընտրել է դեկտեմբերի 25-ը: Այս ամսաթվի մասին ամենավաղ հիշատակումը վերաբերում է 221 թվականին, թեև այն այդ ժամանակ օրացույցում կարևոր ամսաթիվ չէր: Սուրբ Ծնունդը Հռոմում նշվել է դեկտեմբերի 25-ին դեռևս 336 թվականին՝ հին հռոմեական ալմանախի համաձայն։

In the latter half of the 4th century, the Eastern and Western churches adopted each other’s festivals, thus establishing the modern Christian 12-day celebration from Christmas to Epiphany. In some places the 12th day is called the festival of the three kings because it is believed that the three Wise Men, or Magi, visited the infant Jesus on that day, bringing him gifts.-4-րդ դարի երկրորդ կեսին արևելյան և արևմտյան եկեղեցիներն ընդունեցին միմյանց տոները՝ այդպիսով հաստատելով ժամանակակից քրիստոնեական 12-օրյա տոնակատարությունը՝ Սուրբ Ծնունդից մինչև Աստվածահայտնություն։ Որոշ տեղերում 12-րդ օրը կոչվում է երեք թագավորների տոն, քանի որ ենթադրվում է, որ երեք Իմաստունները կամ մոգերը այդ օրը այցելել են մանուկ Հիսուսին՝ նրան նվերներ բերելով։

Today Christmas is more than a one-day celebration or a 12-day festival. In the United States the holiday season begins on Thanksgiving Day and ends on January 1. Sweden starts its celebration on December 13, Saint Lucia’s Day, with a special family breakfast served by the oldest daughter. Festivities in most countries conclude on or before January 6.-Այսօր Սուրբ Ծնունդը ավելին է, քան մեկօրյա տոն կամ 12-օրյա փառատոն: Միացյալ Նահանգներում տոնական սեզոնը սկսվում է Գոհաբանության օրվան և ավարտվում հունվարի 1-ին: Շվեդիան իր տոնակատարությունը սկսում է դեկտեմբերի 13-ին՝ Սուրբ Լյուսիայի օրը, հատուկ ընտանեկան նախաճաշով, որը մատուցում է ավագ դուստրը: Տոնակատարությունները շատ երկրներում ավարտվում են հունվարի 6-ին կամ դրանից առաջ:

The reason for this extended holiday period is that Christmas is no longer only a religious festival. It is also one of the most popular holiday periods for everyone in countries where Christianity has become the dominant religion. Even in Japan, where Christianity is a minority religion, Christmas has become a festive, gift-giving holiday time.-Այս երկարաձգված արձակուրդի պատճառն այն է, որ Սուրբ Ծնունդն այլևս միայն կրոնական տոն չէ: Այն նաև ամենասիրված տոներից է բոլորի համար այն երկրներում, որտեղ քրիստոնեությունը դարձել է գերիշխող կրոն: Նույնիսկ Ճապոնիայում, որտեղ քրիստոնեությունը փոքրամասնության կրոն է, Սուրբ Ծնունդը դարձել է տոնական, նվերներ տալու տոն

The extant Lori fortress is a medieval fortress, with all the attributes characteristic of this time. But, like many, or almost all, medieval fortresses in Armenia, it was built on the site of an older fortress with its own settlement.

The road to the fortress (settlement) of Lori passes through the city of Stepanavan. The settlement is located five kilometers South-East of the city — on an elevation that is formed by the gorges of the Dzoraget and Urut rivers (Miskhana) and is located at an altitude of 1380m.

Favorable climatic conditions, fertile soil, forests, the presence of minerals (gold, copper and other metals), contributed to the settlement of this area since ancient times. Here were found tombs three thousand years ago, where were buried as representatives of the ruling classes and priests, and commoners.

The fortress was rebuilt from the ruins of a megalithic fortress by king David Anhakht, around 1005-1020. like most medieval Armenian fortress cities, Lori consisted of a citadel, the city itself, and a suburb. The entire territory of the fortress occupied 33 hectares, of which 8.5 occupied the citadel. Originally founded as a fortress, Lori became the capital of the Tashir-Dzoreget Kingdom in 1065 and the development of the fortress city began. Lori was connected by trade routes with other major cities – Ani, Dvin, and Tphis. The fortress was impregnable due to its location and walls built between the gorges of Dzoraget and Uruta. 

Gndevank

From the gorge of the Arpa River there is a path leading to the Gndevank Monastery. The monastery is located near the city of Jermuk. It is a medieval monastery built in the 10th century AD. It is located along the Vayk-Jermuk road, near the village of Gndevank, not far from the Jermuk springs. In this monastery, there are old khachkars and a wall painting of the Virgin Mary. There are also tombstones around the territory, on which various images are carved (for example, hunting scenes).

Considering its age, the structure and treasures of the monastery are well preserved. It has suffered through earthquakes, but has been rebuilt, keeping its original appearance. You can see the fort walls that surround the whole complex. Princess Sophia of Syunik, who founded the monastery, left an inscription on the western wall: “Vayots Dzor was a ring without a stone, and I put a precious stone on it”. The main building is the St. Stepanos church. There are also buildings where monks live.

Corn mazes are a type of family entertainment that has existed in the world for decades. A corn maze is a maze whose paths are between rows of corn. The first corn maze was created in the town of Annville in Pennsylvania. Soon, such labyrinths spread throughout North America and became part of agrotourism.

American farmers were the first to think of creating mazes out of corn fields. Today you can go with your family to a corn maze not only in the USA, but in many other countries around the world. Canadians, British, Italians, Czechs, Chinese and many others have their own labyrinths.

The main goal of all labyrinths is to find a way out among the confusing passages. Moreover, if there is usually only one entrance, then there can be several exits. To make it even more interesting for participants to wander inside, the organizers come up with quests, handing out cards with tasks that need to be completed.

Various simple objects and entertainment are installed inside: swings,bridges made of logs, garden scarecrows, and areas for sports, such as badminton. In short, everything to make sure everyone has fun and is not bored. As children travel through the maze, they’ll need to use their eyesight, hearing, and touch to track where they’ve been and where they’re going next. This encourages curiosity while improving their brain and body coordination. It’s a great mental and physical workout — and bonding experience — for the whole family.

Եգիպտացորենի լաբիրինթոսները ընտանեկան ժամանցի տեսակ են, որոնք աշխարհում գոյություն ունեն ավելի քան մեկ տասնամյակ: Եգիպտացորենի լաբիրինթոսը լաբիրինթոս է, որի ուղիները գտնվում են եգիպտացորենի շարքերի միջև: Եգիպտացորենի առաջին լաբիրինթոսը ստեղծվել է Փենսիլվանիայի Էնվիլ քաղաքում։ Շուտով նման լաբիրինթոսները տարածվեցին ամբողջ Հյուսիսային Ամերիկայում և դարձան ագրոտուրիզմի մաս։

Ամերիկացի ֆերմերներն առաջինն էին, որ մտածեցին եգիպտացորենի դաշտերից լաբիրինթոսներ ստեղծելու մասին: Այսօր դուք կարող եք ձեր ընտանիքի հետ գնալ եգիպտացորենի լաբիրինթոս ոչ միայն ԱՄՆ-ում, այլև աշխարհի շատ այլ երկրներում։ Կանադացիները, բրիտանացիները, իտալացիները, չեխերը, չինացիները և շատ ուրիշներ ունեն իրենց լաբիրինթոսները:

Բոլոր լաբիրինթոսների հիմնական նպատակը շփոթեցնող անցուղիների մեջ ելք գտնելն է։ Ընդ որում, եթե սովորաբար կա միայն մեկ մուտք, ապա կարող են լինել մի քանի ելքեր։ Մասնակիցների համար ներսում թափառելը էլ ավելի հետաքրքիր դարձնելու համար կազմակերպիչները հանդես են գալիս քվեստներով՝ բաժանելով բացիկներ՝ առաջադրանքներով, որոնք պետք է կատարվեն:

Ներսում տեղադրված են զանազան պարզ առարկաներ և զվարճանքներ՝ ճոճանակներ, կամուրջներ պատրաստված գերաններից, պարտեզի խրտվիլակներ և սպորտի համար նախատեսված տարածքներ, օրինակ՝ բադմինտոն: Մի խոսքով, ամեն ինչ, որպեսզի բոլորը զվարճանան և չձանձրանան:

Երբ երեխաները ճամփորդում են լաբիրինթոսով, նրանք պետք է օգտագործեն իրենց տեսողությունը, լսողությունը և հպումը, որպեսզի հետևեն, թե որտեղ են եղել և ուր են գնում հաջորդին: Սա խթանում է հետաքրքրասիրությունը՝ միաժամանակ բարելավելով նրանց ուղեղի և մարմնի համակարգումը: Դա հիանալի մտավոր և ֆիզիկական մարզում է և կապի փորձ ամբողջ ընտանիքի համար:

Ex. 1

a. Complete the words.

1. ring — մատանի

2. leggings — լեգինգներ

3. trousers — տաբատ

4. shirt — վերնաշապիկ

5. cap — կեպի

6. tracksuit — սպորտային համազգեստ

7. trainers — սպորտային կոշիկ

8. belt — գոտի

9. coat — վերարկու

10. dress — զգեստ

11. tie — փողկապ

12. shorts — շորտեր

b. Match descriptions 1-10 to a-j.

1. They keep your hands warm — e. gloves

2. This is like a shirt, but for women — a. blouse

3. They keep your feet warm — i. socks

4. They keep your neck warm — h. scarf

5. You wear this on your head — f. hat

6. You wear these on your ears — c. earrings

7. People often wear this to a job interview. — b. suit

8. Your wear this when you go to bed. — g. pyjamas

9. You wear this under your trousers and top. — j. underwear

10. People wear these shoes to the beach. — d. flip-flops

c. Look at the photo, a remake of van Gogh’s painting The bedroom. Complete the sentences with a preposition from the list.

1. There’s a painting of a man on the left of the painting of the woman.

2. There are some clothes behind the bed.

3. There’s a chair between the bed and the table.

4. There’s a small cup in front of the two jugs on the table.

5. The two pillows on the bed are next to each other.

6. There’s a mirror above the table.

7. The chair by the bed is under the window.

LISTENING 4

Johannes Vermeer was a seventeenth century painter, from the city of Delft, in Holland. He mainly painted the people and things he saw around him: the rooms in his house, the people lived or worked there — usually women — and the the things they did every day. For example, in his work you will see women who are playing the music, reading or writing letters or working in the kitchen. Vermeer was especially good at painting light coming into a room through the windows. Partly for this reason, people often describe his as being like photography or film — his paintings can seem very «real». This painting, The Milkmaid, is one of the thes very «photographic» images. The woman, a maid or a servant, is pouring milk into a bowl. Perhaps she’s making a bread and milk pudding, because there are pieces of broken bread on the table. Nobody knows if the woman he painted was a real servant or a model. However, most people think Vermeer usually painted his wife, his daughter and his servant, not models. A famous book and film called Girl with a Pearl Earring, inspired by one of his best-known paintings, is an Imaginary story about Vermeer and his relationship with his young servant. People admired Vermeer’s paintings a lot in his lifetime, but he was never rich. There are two reasons for this.

First, because he painted very slowly. Today, there are only thirty four paintings which we can be sure are by him. Second, because he used very expensive paints. The blue paint he used for the milkmaid’s apron was made of lapis lazuli, which was a very expensive stone. People loved this painting from the very beginning, and although it is very small — only forty-six by forty-one centimetres — twenty years after Vermeer died, somebody bought the painting for the hundred seventy five Dutch guilders. That was an enormous amount of money for the time.