Ռիցը ծնվել է Նիդերվալդ (Շվեյցարիա) լեռնային գյուղում՝ ֆերմերի ընտանիքում։ Նա իր կարիերան սկսել է Լե Սպլենդիդե հյուրանոցում՝ որպես Չեզ Վոիսին ռեստորանի գլխավոր մատուցող, որը փակվել է 1870 թվականին ֆրանս-պրուսական պատերազմի պատճառով։ Ամբողջ ուժով բացվեց Բադեն-Բադենում: 1888 թվականից նա համագործակցում էր Օգյուստ Էսկոֆիեի հետ, ով ստացել էր «խոհարարների արքա և արքաների խոհարար» մականունը։
Король отельеров и отельер королей Цезарь Ритц объявил всему миру о том, что клиент всегда прав, и не ошибся, создав сеть самых роскошных отелей ХХ века, эталонных в премиальном сегменте рынка гостеприимства. Учился Цезарь во франкоязычном кантоне Вале. Французский язык потом ему очень пригодился. Но начинал он в немецкоговорящем городе Бриге – помощником официанта в ресторане небольшого отеля. Это только так называлось – «помощник официанта». Цезарь мыл полы, чистил обувь постояльцев, таскал их чемоданы, колол дрова, зимой скалывал лед, а летом поливал и пропалывал разбитые хозяином грядки с овощами. В общем, был мальчиком на побегушках. Это честолюбивого юношу никак не устраивало.
Ресторатор и куратор
Проявив чудеса изобретательности, Ритц помог хозяину отеля с честью выйти из, казалось бы, безнадежной ситуации. Однажды в конце сентября в горах разыгралась страшная непогода: ударил совсем не европейский мороз, сопровождавшийся пронизывающим до костей ветром. С часу на час в отель должна была прибыть группа знатных туристов, совершавших затяжной пеший переход. И к ужасу обслуги отеля отопительный котел вышел из строя. Проявив чудеса изобретательности, Ритц помог хозяину отеля с честью выйти из, казалось бы, безнадежной ситуации. Однажды в конце сентября в горах разыгралась страшная непогода: ударил совсем не европейский мороз, сопровождавшийся пронизывающим до костей ветром. С часу на час в отель должна была прибыть группа знатных туристов, совершавших затяжной пеший переход. И к ужасу обслуги отеля отопительный котел вышел из строя. Хозяин потерял самообладание и панически бежал, свалив бремя грядущего позора на плечи Ритца. А тот действовал. Велел вытащить из медных горшков пальмы, порубить их и разжечь в горшках огонь. На огне нагрели кирпичи от спешно разобранной хозяйственной постройки, закутали их в одеяла – получились грелки. Когда продрогшие туристы прибыли в Rigi-Kulm, Ритц встретил их теплом, сытной едой и уложил в прогретые постели.
Молва быстро распространился по профессиональному сообществу этот казус. Ритца наперебой зазывали в лучшие отели Швейцарии. Он выбрал роскошный National в Люцерне. Поскольку National работал только в летний сезон, Ритц параллельно взялся за Grand-Hotel в Монте-Карло, где частенько останавливался принц Уэльский, будущий король Англии Эдуард VII. Принц высоко отозвался об изменениях, произошедших в отеле благодаря новому управляющему. В Grand-Hotel зачастили и другие члены королевских фамилий.
Популярность Ритца росла. Он курировал все больше отелей, назначая в некоторые из них собственных управляющих. Отладив, словно механизм швейцарских часов, отель в Монте-Карло, Ритц заинтересовался другим фешенебельным курортом – Баден-Баденом. Чтобы занять освободившуюся вакансию директора баден-баденского отеля De la Conversation, ему пришлось в 1888 году участвовать, как теперь принято выражаться, в тендере. И он победил в состязании с 49 конкурентами. В De la Conversation Ритц познакомился с германским императором, тот лестно высказался об отеле, что немало способствовало притоку клиентуры высшей пробы.
Հյուրանոցների արքա և թագավորների հյուրանոցատեր Կեսար Ռիցը հայտարարեց ամբողջ աշխարհին, որ հաճախորդը միշտ ճիշտ է, և նա չէր սխալվել՝ ստեղծելով 20-րդ դարի ամենաշքեղ հյուրանոցների ցանցը, որը նշաձողն է պրեմիում հատվածում, հյուրընկալության շուկայում։ Կեսարը սովորել է ֆրանսերեն, որը ավելի ուշ նրան շատ օգտակար եղավ։ Բայց նա սկսեց գերմանախոս Բրիգ քաղաքում՝ որպես մատուցողի օգնական փոքրիկ հյուրանոցի ռեստորանում։ Այն պարզապես կոչվում էր «մատուցողի օգնական»։ Կեսարը լվանում էր հատակները, մաքրում հյուրերի կոշիկները, քարշ տալիս նրանց ճամպրուկները, ձմռանը փայտ կտրատում, սառույցը կտրատում, իսկ ամռանը տիրոջ կողմից ջարդված բանջարեղենի մահճակալները ջրում ու մոլախոտ էր անում։ Ընդհանրապես, նա պատվախնդիր տղա էր։ Այս հավակնոտ երիտասարդը նրան ոչ մի կերպ չէր սազում։
1873 թվականին Կեսար Ռիցը ժամանեց Վիեննա, որտեղ այդ տարի բացվեց մեկ այլ World-Expo-ն։ Նա աշխատանքի է ընդունվել որպես գլխավոր մատուցող ֆրանսիական Les Trois Freres Provencaux ռեստորանում։ Այնուամենայնիվ, որպես ուշադիր, վերլուծական միտք՝ Ռիցը հասկանում էր, որ հյուրանոցային բիզնեսը, որը վերջերս ի հայտ եկավ Եվրոպայում, խոստանում էր շատ ավելի մեծ օգուտներ, քան խոհարարական բիզնեսը։ Ցույց տալով հնարամտության հրաշքներ՝ Ռիցը պատվով օգնեց հյուրանոցի տիրոջը դուրս գալ անելանելի թվացող իրավիճակից։ Մի անգամ՝ սեպտեմբերի վերջին, սարերում սարսափելի վատ եղանակ է բռնկվել՝ հարվածել է բոլորովին ոչ եվրոպական ցրտահարություն, որն ուղեկցվել է քամու ծակոցով մինչև ոսկորները։ Մեկ ժամից մյուսը հյուրանոց պետք է ժամանեին նշանավոր զբոսաշրջիկների խումբ՝ ոտքով երկար երթ անելով։ Եվ ի սարսափ հյուրանոցի անձնակազմի, ջեռուցման կաթսան խափանվեց։ Սեփականատերը կորցրեց ինքնատիրապետումը և խուճապահար փախավ՝ գալիք ամոթի բեռը գցելով Ռիցի ուսերին։ Եվ նա գործեց. Նա հրամայեց, որ պղնձե կաթսաներից արմավենիներ հանեն, կտրատեն ու կաթսաների մեջ կրակ վառեն։ Հապճեպ ապամոնտաժված տնտեսական շենքից աղյուսները տաքացվում էին կրակի վրա, փաթաթված վերմակներով. Երբ սառած զբոսաշրջիկները ժամանեցին Ռիգի-Կուլմ, Ռիցը նրանց ողջունեց ջերմ, սրտանց ճաշերով և խցկեց տաք մահճակալների մեջ: Այս միջադեպի մասին շատ արագ լուրեր տարածվեցին մասնագիտական հանրության մեջ: Ռիցը մրցում էր Շվեյցարիայի լավագույն հյուրանոցներում: Նա ընտրեց շքեղ National-ը Լյուցեռնում։ Քանի որ National-ն աշխատում էր միայն ամառային սեզոնում, Ռիցը միաժամանակ վերցրեց Մոնտե Կառլոյի Grand-Hotel-ը, որտեղ հաճախ էր մնում Ուելսի արքայազնը, Անգլիայի ապագա թագավոր Էդվարդ VII-ը: Արքայազնը բարձր է գնահատել այն փոփոխությունները, որոնք տեղի են ունեցել հյուրանոցում նոր մենեջերի շնորհիվ։ Թագավորական ընտանիքների մյուս անդամները նույնպես հաճախում էին Grand-Hotel: Ռիցի ժողովրդականությունը աճեց: Նա վերահսկում էր ավելի ու ավելի շատ հյուրանոցներ՝ դրանցից որոշներում նշանակելով իր մենեջերներին: Մոնտե Կառլոյի հյուրանոցը շվեյցարական ժամացույցի մեխանիզմի պես հարմարեցնելով՝ Ռիցը հետաքրքրվեց մեկ այլ նորաձև հանգստավայրով՝ Բադեն-Բադենով։ Բադեն-Բադեն De la Conversation հյուրանոցի տնօրենի թափուր պաշտոնը զբաղեցնելու համար 1888 թվականին նա պետք է մասնակցեր, ինչպես այժմ ընդունված է ասել, մրցույթի։ Իսկ 49 մրցակիցներով մրցույթում հաղթել է։ De la Conversation-ում Ռիցը հանդիպեց գերմանացի կայսրին, ով շողոքորթորեն խոսեց հյուրանոցի մասին, ինչը մեծապես նպաստեց ամենաբարձր ստանդարտների հաճախորդների հոսքին:
Աղբյուրներ ՝