Զբոսաշրջային կազմակերպությունները իրենց գործունեության ընթացքում որոշակի նպատակներ և խնդիրներ են իրագործում: Դրանցից են՝ սպառման, սպառողական բավարարվածության հնարավոր առավելագույն մակարդակի ձեռքբերումը, առավելագույն ընդարձակ ընտրության հնարավորության ստեղծումը, կյանքի որակի առավելագույն բարձրացումը և այլն:
Պետք է նշել, որ այս ոլորտի նկատմամբ հետաքրքրությունը մեծացել է՝ կապված այն հանգամանքի հետ, որ ոչ առևտրային ոլորտներում գործող շատ կազմակերպություններ գիտակցում են, որ հենց մարքեթինգն է շուկայում իրենց հաջողության գրավականը: Կազմակերպություններն իրենց առջև դրված նպատակներին հասնում են մարքեթինգային գործառույթների միջոցով: ԶՀԿ-ն առանձնացնում է հետևյալ երեք գործառույթները.
1. Սպառողների հետ կապերի հաստատում
Սրա նպատակն է հիմնավորել և սպառողներին համոզել, ներշնչել այն գաղափարը, որ առաջարկվող ծառայությունները ամբողջությամբ համընկնում են նրանց սպասումներին: Իսկ այդ բոլորը հնարավոր կլինի իրականացնել ճիշտ և նպատակային մարքեթինգի միջոցով (օրինակ՝ գովազդային ծրագրերի մշակում, նպատակային շուկայի ընտրություն, մարքեթինգային հետազոտությունների իրականացում և այլն:)
2. Զարգացում
Սա ենթադրում է նորամուծությունների մշակում, որոնք կարող են նոր հնարավորություններ ապահովել վաճառքի համար: Այդպիսի նորամուծություններն իրենց հերթին պետք է համապատասխանեն հնարավոր սպառողների պահանջարկին և նախընտրություններին:
3. Հսկողություն
վերանայվում է գործունեության արդյունքների վերլուծությունը շուկայում ծառայությունների առաջմղման տեսանկյունից և ստուգվում, թե որքանով են այդ արդյունքներն արտահայտում իրականում զբոսաշրջության ոլորտում առկա հնարավորությունների լրիվ և արդյունավետ օգտագործումը:
Զբոսաշրջության մարքեթինգին առավել բնութագրական են հետևյալ հիմնական սկզբունքները.
1. Կոնկրետ սպառողների խնդիրների արդյունավետ լուծումը
Պետք է հիշել, որ շուկան ձևավորում են սպառողները՝ իրենց որոշակի պահանջմունքներով, որոնց բավարարման համար նրանք ցանկանում են և պատրաստ են ձեռք բերել զբոսաշրջային ապրանք: Շուկայում առաջարկվող ապրանքները կազմակերպության կողմից պետք է ուսումնասիրվեն, որպեսզի բացահայտվի, թե որքանով դրանք կարող են օգնել նրանց իրենց խնդիրները լուծելու առումով:
2. Առևտրային արդյունքի կոնկրետ ուղղվածություն
Կազմակերպությանը հետաքրքրում է շուկայի բաժնեմասը, որը համապատասխանում է նրա երկարաժամկետ նպատակներին: Այդ նպատակները ձևակերպելով՝ որոշում են մարքեթինգի երեք գլխավոր կետերը՝ ժամկետները, ռեսուրսներն ու պատասխանատվությունը: Այստեղից էլ բխում է բոլոր մարքեթինգային իրադրությունների երկարաժամկետ կողմնորոշումը՝ սկսած սպառողների պահանջարկից, վերջացրած սեփական հնարավորություններով:
3. Առաջադրված նպատակների իրականացման համալիր մոտեցում
Շուկայում կազմակերպության հաջողությունն ապահովվում է միայն մարքեթինգի բոլոր միջոցների համախմբով, դրանց փոխադարձ պայմանավորվածությամբ և փոխկապակցությամբ: Համալիրությունը նշանակում է, որ որոշակի մարքեթինգային գործունեության արդյունքում հնարավոր չէ հասնել այն արդյունավետությանը, որը կարող է ապահովել մարքեթինգի օգտագործումը որպես համակարգ:
4. Ակտիվություն, նախաձեռնողականություն, հարձակողականություն
Սրանք պահանջում են արագ և արդյունավետ կողմնորոշում՝ արտաքին մարքեթինգային միջավայրի փոփոխության դեպքում: Առանց դրանց անհնար է հասնել առևտրային հաջողության և ձեռք բերել մրցակցային առավելություններ: