Թարգմանություն

Светильник  — Ճրագը

вас призывают верить в священные писания, слова Бога, религиозных учителей. А я совсем не призываю вас к такой вере. Я советую вам верить в себя. Только познав себя, вы сможете постичь то, что находится в священных писаниях, слова Бога. Тот, кто не верит в себя, считает все остальные верования бессмысленными. Можете ли вы стоять на чужих ногах, если не в состоянии стоять на собственных ногах? Будда сказал: «Будьте светом самим себе. Будьте собственным прибежищем. Нет другого правильного прибежища, нежели прибежище в самом себе». А я повторяю слова Будды. 

 Однажды ночью монах прощался с другим монахом, который гостил у него. И гость сказал: 

— Ночь очень темна. Как я увижу путь? 

Хозяин зажёг светильник и протянул его гостю. Но когда гость спускался по лестнице, хозяин задул свечу. Всё пространство погрузилось во мрак. Затем хозяин сказал: 

— Мой светильник не сможет осветить твой путь. Для этого у тебя должен быть свой светильник. 

Гость понял совет монаха, и из этого понимания родился свет на пути его жизни, который нельзя было задуть или отнять.
Источник: https://pritchi.ru/id_30896629 

Ձեզ կոչ են անում հավատալ սուրբ գրությունների, Աստծու խոսքը, կրոնական ուսուցիչներին։ Իսկ ես ձեզ ընդհանրապես նման հավատքի չեմ կոչում։ Ես ձեզ խորհուրդ եմ տալիս հավատալ ինքներդ ձեզ։ Միայն ձեզ ճանաչելով, դուք կարող եք հասկանալ այն, ինչ կա սուրբ գրություններում, Աստծու խոսքը։ Նա, ով չի հավատում իրեն, կարծում է, որ մնացած հավատքները անիմաստ են։ Կարո,ղ եք դուք կանգնել ուրիշի ոտքերի վրա, եթե ի վիճակի չեք կանգնել սեփական ոտքերի վրա: Բուդդան ասաց․ «ինքներդ ձեր լույսը եղեք, եղեք ինքներդ ձեր ապաստանը, չկա այլ ճիշտ ապաստան, քան ապաստանն ինքներդ ձեր մեջ»։ Իսկ ես կրկնում եմ Բուդդայի խոսքերը։

Մի անգամ գիշերը վանականը հրաժեշտ տվեց մյուս վանականին, ով իր մոտ հյուր էր։ Եվ հյուրը ասաց․

— Գիշերը շատ մութ է, ո՞նց եմ տեսնելու ճանապարհը։

Վարպետը վառեց լամպը և տվեց հյուրին։ Բայց, երբ հյուրը իջնում էր աստիճաններով, վարպետը փչեց մոմը։ Ողջ տարածությունը ընկղմվել էր խավարի մեջ։ Այնուհետև վարպետը ասաց․

— Իմ լամպը քո ճանապարհը չի կարող լուսավորի։ Դրա համար դու պետք է ունենաս քո լամպը։

Հյուրը հասկացավ վանականի խորհուրդը և այս հասկացությունից ծնվեց նրա կյանքի ճանապարհի լույսը, որը չէր կարելի փչել կամ խլել։